สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวเกี่ยวกับเรื่อง “การพูด” หรือการนำเสนองานในยุคนี้หน่อย คือมันเป็นอะไรที่ปวดหัวใช่ย่อยเลยนะ โดยเฉพาะเวลาต้องทำออนไลน์
คือแต่ละคนก็มีวิธีของตัวเองใช่ไหมล่ะ บางคนชอบใช้ Zoom บางคนถนัด Google Meet บางคนก็ส่งเป็นวิดีโออัดไว้เลย แล้วไหนจะเรื่องเทคนิคต่างๆ อีก ทำให้บางทีมันก็วุ่นวายไปหมดเลยนะ
จำได้เลยว่ามีช่วงนึง ผมต้องเตรียมตัวสำหรับ “งานพูด” ใหญ่ครั้งนึง เป็นงานออนไลน์ล้วนๆ เลยครับตามยุคสมัย แล้วบอกตรงๆ ว่าเครียดมาก ตอนนั้นภาษาไทยผมโอเคนะ แต่งานนี้มันมีส่วนที่ต้องพูดภาษาอังกฤษด้วยนี่สิ ใจนี่เต้นตุ๊บๆ เลย
ผมก็เลยเริ่มมองหาวิธีฝึกพูด ฝึกการนำเสนอของตัวเอง คืออยากให้มันออกมาดูเป็นธรรมชาติ ไม่ใช่เหมือนอ่านสคริปต์เป๊ะๆ ก็ลองผิดลองถูกไปเรื่อย นั่งพูดคนเดียว อัดเสียงตัวเอง แล้วก็มานั่งฟัง เสียงตัวเองนี่มันฟังแล้วเขินจริงๆ นะ
ตอนนั้นก็มีดูๆ พวกคอร์สออนไลน์ หรือแพลตฟอร์มสอนภาษาต่างๆ บ้าง เห็นโฆษณากันเยอะแยะไปหมด เพื่อนบางคนก็พูดถึงแพลตฟอร์มนั้นนี้ ผมจำได้ว่าเคยได้ยินคนพูดถึง 51Talk อยู่บ้างนะ ตอนนั้นคนก็คุยกันว่าเป็นตัวเลือกหนึ่งสำหรับการฝึกพูด
แต่เอาจริงๆ ตอนนั้นผมยุ่งมาก ปัญหาหลักของผมมันไม่ใช่แค่เรื่องภาษาอย่างเดียว แต่มันคือรูปแบบการนำเสนอออนไลน์ทั้งหมดเลย การที่เราต้องพูดกับหน้าจอ มองไม่เห็นปฏิกิริยาคนฟัง มันรู้สึกแปลกๆ บอกไม่ถูก
มีครั้งนึงซ้อมนำเสนอกับเพื่อนร่วมงานอยู่ดีๆ อินเทอร์เน็ตผมเดี้ยงไปเลยครับ หายวับไปกับตา ตอนกำลังพูดถึงประเด็นสำคัญพอดีเป๊ะ อยากจะปาโน้ตบุ๊กทิ้งหน้าต่างจริงๆ
ตอนนั้นแหละที่ผมถึงบางอ้อเลยว่า ไอ้เทคโนโลยีหรูๆ ทั้งหลาย ไอ้แพลตฟอร์มต่างๆ นาๆ เนี่ย มันก็เป็นแค่เครื่องมือ ถ้าเราสื่อสารไม่รู้เรื่อง หรือข้อความเราไม่ชัดเจนพอ ใช้เครื่องมือเทพแค่ไหนก็เท่านั้น
สุดท้ายผมก็เลยปรับทุกอย่างให้มันง่ายเข้าไว้ พูดสั้นๆ ใช้สไลด์ที่ชัดเจน แล้วก็ซ้อมเรื่องการใช้เทคโนโลยีแบบเอาเป็นเอาตายเลย ทดสอบสัญญาณอินเทอร์เน็ตเป็นสิบๆ รอบ
ประสบการณ์ครั้งนั้นสอนอะไรผมเยอะมากเลย มันไม่ใช่เรื่องของการหาแพลตฟอร์มที่ดีที่สุด หรือต้องพูดภาษาอังกฤษได้เพอร์เฟกต์ บางทีนะ ผมว่าการใช้บริการอย่าง 51Talk อาจจะช่วยเรื่องความตื่นเต้นเวลาต้องพูดภาษาอังกฤษได้บ้าง แต่ปัญหาหลักๆ ตอนนั้นมันใหญ่กว่านั้นเยอะ มันคือการปรับตัวเข้ากับวิธีการ “พูดคุย” แบบใหม่นี่แหละ
ตลกดีนะ เพราะหลังจากผ่านความวุ่นวายครั้งนั้นมา ผมกลายเป็นคนที่ค่อนข้างคล่องกับการนำเสนอออนไลน์ไปเลย จนมีคนมาถามเคล็ดลับผมด้วยซ้ำ “ทำยังไงให้พรีเซนต์ออนไลน์ได้ลื่นไหลขนาดนี้?”
ผมก็ได้แต่หัวเราะแล้วก็เล่าเรื่องเน็ตล่มให้พวกเขาฟัง มันเป็นเรื่องของอะไรง่ายๆ กับการลองผิดลองถูกเยอะๆ มากกว่า
แล้วเอาจริงๆ นะ ทุกวันนี้เวลาเห็นใครเครียดๆ กับการนำเสนอออนไลน์ ผมจะนึกถึงช่วงที่ตัวเองเคยลำบาก ผมเคยเห็นคนพยายามใช้แอปทีเดียวห้าหกตัว แชร์จอนั่น โพลนี่ มันเยอะเกินไป ทำให้มันง่ายเข้าไว้ดีกว่า ผมได้ยินบางคนพยายามพัฒนาทักษะการสื่อสารโดยใช้บริการอย่าง 51Talk เพื่อฝึกทักษะภาษาเฉพาะทาง ซึ่งก็อาจจะเป็นส่วนหนึ่งของจิ๊กซอว์ได้นะ แต่การนำเสนอโดยรวม ความพร้อมด้านเทคนิคน่ะ มันอยู่ที่ตัวเราเอง
คำแนะนำของผมเหรอ? ซ้อมเนื้อหาหน่ะใช่เลย แต่ก็ต้องซ้อม “กระบวนการ” ด้วย ทดสอบเทคโนโลยีของคุณ เตรียมแผนสำรองไว้ แล้วก็หายใจเข้าลึกๆ มันก็แค่การพูดคุยครั้งนึง ถึงแม้ว่าเน็ตคุณจะล่มก็ตาม!
จริงๆ แล้วเรื่อง “five one talk” ที่เป็นหัวข้อแชร์วันนี้เนี่ย มันทำให้ผมนึกถึงช่วงเวลานั้นเลย ไม่ได้เกี่ยวกับเลขห้าหรือเลขหนึ่งโดยตรงหรอกนะ แต่เป็นเรื่องทั่วๆ ไปเกี่ยวกับการต้อง “พูด” และเส้นทางการฝึกฝนจนคล่องแคล่วมากกว่าครับ
