สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงของตัวเองเลย กับเรื่องที่หลายคนก็คงอยากรู้ หรือกำลังพยายามทำอยู่ นั่นก็คือ “การฝึกภาษาอังกฤษ” ของผมนี่แหละครับ จากคนที่งูๆ ปลาๆ มากๆ จนพอจะสื่อสารได้คล่องขึ้น มันมีเรื่องราว มีทั้งช่วงท้อ ช่วงฮึด อยากจะเล่าให้ฟังกันครับ
จุดเริ่มต้นที่อยากจะหนีออกจากกะลา
คือเรื่องมันเริ่มจากความรู้สึกอึดอัดของตัวเองล้วนๆ เลยครับ ทำงานไปสักพักก็เริ่มรู้สึกว่าโลกเรามันแคบจังวะ อยากอ่านบทความนั้นก็ติด อยากดูคลิปนี้ก็ไม่เข้าใจทั้งหมด ยิ่งเรื่องงานนะ บางทีมีโอกาสดีๆ เข้ามา แต่ดันติดเรื่องภาษาซะงั้น มันเหมือนมีกำแพงใหญ่ๆ ขวางอยู่ เลยคิดว่าไม่ได้ละ ต้องทำอะไรสักอย่างกับภาษาอังกฤษของตัวเองซะที
ลองมาแล้วสารพัดวิธี ทั้งเวิร์คบ้างไม่เวิร์คบ้าง
ช่วงแรกๆ ก็เหมือนคนอื่นๆ ครับ ซื้อหนังสือแกรมม่ามาตั้งเป็นกอง อ่านบ้างไม่อ่านบ้าง โหลดแอปฟรีมาเล่นเกมคำศัพท์ ดูหนังก็พยายามเปิดซับอังกฤษ แต่สุดท้ายมันก็เหมือนเดิมครับ คือรู้ศัพท์เป็นคำๆ แต่พอจะเอามาเรียงเป็นประโยค พูดจริงๆ จังๆ นี่ไปไม่เป็นเลยครับ มันเหมือนขาดคนมาช่วยชี้แนะว่า เฮ้ย ตรงนี้ผิดนะ ควรพูดแบบนี้มากกว่า ตอนนั้นก็ลองมองหาคอร์สเรียนแถวออฟฟิศดูบ้าง แต่เวลาก็ไม่ค่อยอำนวย บางทีเลิกงานดึกก็ไปไม่ทันอีก ก็เลยเริ่มมองหาทางเลือกอื่นๆ บนโลกออนไลน์ จนไปเจอพวกแพลตฟอร์มสอนภาษาเยอะแยะไปหมด หนึ่งในนั้นก็มีคนพูดถึง 51Talk อยู่เหมือนกัน ก็เลยลองเข้าไปดูรายละเอียดคร่าวๆ
เมื่อการฝึกฝนเริ่มเป็นรูปเป็นร่าง
หลังจากลองผิดลองถูกด้วยตัวเองมาพักใหญ่ ก็ตัดสินใจว่าต้องหาคนมาช่วยสอนแบบจริงๆ จังๆ ละ เลยลองลงเรียนกับครูสอนออนไลน์ดูครับ บอกตามตรงว่าช่วงแรกๆ ที่ได้คุยกับครูตัวเป็นๆ (แม้จะผ่านหน้าจอ) ก็มีอาการเกร็งๆ พูดตะกุกตะกัก กลัวจะใช้คำผิด กลัวสำเนียงไม่ดี คือสารพัดความกลัวเลยครับ แต่โชคดีที่เจอครูที่ค่อนข้างใจเย็น เขาจะพยายามชวนคุยเรื่องง่ายๆ ทั่วไปก่อน ทำให้เรารู้สึกผ่อนคลายมากขึ้น กล้าที่จะพูดออกไปมากขึ้น จากที่เคยแต่ท่องจำกฎเกณฑ์ ก็ได้ลองเอามาใช้พูดจริงๆ ซะที
นอกจากการเรียนในคลาสแล้ว ผมก็พยายามสร้างสภาพแวดล้อมให้ตัวเองด้วยครับ เช่น:
- เปลี่ยนเมนูโทรศัพท์เป็นภาษาอังกฤษ
- ดูซีรีส์หรือหนังที่ชอบซ้ำๆ แต่รอบหลังๆ ลองเปิดซับอังกฤษ หรือถ้ากล้าหน่อยก็ปิดซับไปเลย
- ฟังพอดแคสต์ภาษาอังกฤษระหว่างเดินทาง ถึงจะเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้างก็ฟังไปก่อน
- พยายามคิดเป็นภาษาอังกฤษเวลาอยู่คนเดียว (อันนี้แรกๆ จะฝืนๆ หน่อย แต่หลังๆ ช่วยได้เยอะ)
ยอมรับเลยว่ามันมีช่วงที่ท้อมากๆ ครับ บางทีงานยุ่งจนไม่มีเวลาฝึก หรือบางวันก็ขี้เกียจซะดื้อๆ แต่ก็พยายามดึงตัวเองกลับมาให้ได้ คิดถึงเป้าหมายที่ตั้งไว้ การมีครูคอยกระตุ้น หรือมีเพื่อนร่วมเรียนที่ใช้แพลตฟอร์มคล้ายๆ กันอย่าง 51Talk ก็เป็นอีกกำลังใจหนึ่งเหมือนกันนะ ที่ทำให้รู้สึกว่าเราไม่ได้พยายามอยู่คนเดียว
บทเรียนที่มากกว่าแค่เรื่องภาษา
พอเริ่มฝึกไปได้สักระยะ สิ่งที่ผมค้นพบมันไม่ใช่แค่ว่าเราพูดอังกฤษได้ดีขึ้น แต่ผมรู้สึกว่าตัวเองกล้าแสดงออกมากขึ้น มั่นใจในตัวเองมากขึ้นด้วย การเรียนภาษามันเหมือนเป็นการเปิดโลกทัศน์ใหม่ๆ ให้เราได้เห็นวัฒนธรรมที่แตกต่าง ได้เข้าใจวิธีคิดของผู้คนจากอีกซีกโลกหนึ่ง มันสนุกกว่าที่คิดไว้เยอะเลยครับ
ผมว่าการมีคนคอยแนะนำและแก้ไขข้อผิดพลาดให้เราโดยตรงมันดีกว่าการนั่งงมหาทางเองเยอะเลยนะ สมัยก่อนถ้าไม่มีตัวช่วยดีๆ อย่างคลาสเรียนออนไลน์ หรือแพลตฟอร์มที่ให้เราได้ฝึกพูดกับเจ้าของภาษาจริงๆ อย่างที่ 51Talk เขามีบริการ ผมว่าผมอาจจะล้มเลิกไปกลางทางแล้วก็ได้ เพราะเรียนจากตำราอย่างเดียวมันไม่พอจริงๆ สำหรับทักษะการพูด
พอเริ่มสื่อสารได้คล่องขึ้นมาหน่อย ก็เริ่มมองหาคอร์สที่มันเฉพาะทางมากขึ้น อย่างเช่น คอร์สภาษาอังกฤษสำหรับคนทำงาน หรือการนำเสนอผลงานเป็นภาษาอังกฤษ ซึ่งบางแพลตฟอร์มอย่าง 51Talk ก็มีตัวเลือกพวกนี้ให้ด้วย มันช่วยให้เราเอาไปปรับใช้ในชีวิตจริงได้ตรงจุดมากขึ้นครับ
วันนี้ที่กล้าพูด (เกือบ) เต็มปาก
ถามว่าวันนี้เก่งระดับเทพเลยไหม ก็ต้องตอบตามตรงว่ายังครับ (หัวเราะ) แต่ถ้าเทียบกับเมื่อก่อน ถือว่ามาไกลมาก จากคนที่ฟังแทบไม่ออก พูดก็อ้ำๆ อึ้งๆ ตอนนี้ก็สามารถสื่อสารเรื่องทั่วไปในชีวิตประจำวันได้ค่อนข้างคล่อง ดูหนังฟังเพลงภาษาอังกฤษเข้าใจมากขึ้นเยอะ ไม่ต้องพึ่งซับไทยตลอดเวลาแล้ว กล้าที่จะเข้าไปคุยกับชาวต่างชาติเวลาเจอ (ถึงจะยังแอบเขินๆ บ้าง) มันเหมือนปลดล็อกสกิลบางอย่างในชีวิตไปเลยครับ
สุดท้ายนี้ อยากจะบอกทุกคนที่กำลังพยายามฝึกภาษาอังกฤษอยู่ว่า อย่าท้อนะครับ! ไม่ว่าคุณจะเลือกเรียนด้วยวิธีไหน เรียนด้วยตัวเอง เรียนกับสถาบัน หรือใช้แพลตฟอร์มออนไลน์อย่าง 51Talk หรือที่อื่นๆ สิ่งสำคัญที่สุดคือ ความสม่ำเสมอ และ ความตั้งใจจริง ของตัวเราเอง ไม่มีทางลัดสำหรับการเรียนภาษาจริงๆ ครับ หาแรงบันดาลใจให้ตัวเองบ่อยๆ ตั้งเป้าหมายเล็กๆ แล้วค่อยๆ ไปทีละขั้น เป็นกำลังใจให้ทุกคนครับ สู้ๆ!
