สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงของผมเองเลย กับการพยายามสอนภาษาอังกฤษให้เจ้าตัวเล็กที่บ้านครับ คือเรื่องของเรื่องมันเริ่มจากที่ผมเห็นลูกเพื่อนบ้านเค้าพูดภาษาอังกฤษปร๋อเลย อายุก็ไล่เลี่ยกับลูกเรา ไอ้เราก็เลยแบบ เอ๊ะ! ลูกเราก็น่าจะลองดูบ้าง เพื่ออนาคตของเค้าเองนั่นแหละครับ
ตอนแรกเลยนะ ก็งมๆ ซาวๆ ไปตามเรื่องตามราว ซื้อหนังสือภาพ A-B-C มาบ้าง เปิดเพลงเด็กภาษาอังกฤษให้ฟังบ้าง ลูกก็ดูมั่งไม่ดูมั่งตามประสาเด็กน่ะครับ บางทีเราก็เหนื่อยใจนะ สอนไปเหมือนเค้าไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่ แต่ก็ยังไม่ท้อครับ พยายามต่อไป
ผมก็เริ่มมองหาตัวช่วยอื่นๆ เพิ่มเติม ลองดูพวกแอปพลิเคชันสอนภาษาต่างๆ มีเยอะแยะมากมายเลยครับ บางอันก็ดี บางอันก็เหมือนไม่ค่อยได้ผลกับลูกเราเท่าไหร่ จนไปเจอเพื่อนคนนึงเค้าแนะนำว่าลองดูพวกคอร์สเรียนออนไลน์สำหรับเด็กดูสิ มันจะมีครูมาสอนโดยตรงเลย น่าจะช่วยดึงดูดความสนใจเด็กได้ดีกว่า
ทีนี้ก็เริ่มหาข้อมูลเลยครับ ดูรีวิว อ่านคอมเมนต์ต่างๆ จนไปสะดุดตากับที่นึง ก็ลองศึกษาดูรายละเอียดเค้าก็มีคอร์สสำหรับเด็กเล็กโดยเฉพาะ ดูน่าสนใจดี มีกิจกรรมหลากหลาย ผมเลยตัดสินใจลองดูครับ ตอนแรกก็แอบลุ้นนะว่าลูกจะชอบไหม จะยอมเรียนหรือเปล่า ปรากฏว่าพอได้ลองเรียนจริงจัง ลูกดูตื่นเต้นกว่าที่คิดแฮะ อาจจะเพราะมีครูเป็นคนคุยด้วย มีภาพ มีเกมให้เล่น มันเลยดูไม่น่าเบื่อเหมือนตอนที่เราพยายามสอนเองคนเดียว
ผมสังเกตว่าพอเค้าเริ่มสนุก เค้าก็เริ่มเปิดใจรับภาษาอังกฤษมากขึ้น จากที่เคยแบบเฉยๆ ก็เริ่มมีฮัมเพลงภาษาอังกฤษตามบ้าง เริ่มพูดคำศัพท์ง่ายๆ ตามครูบ้าง อย่างน้อยก็เป็นสัญญาณที่ดีว่าเค้าเริ่มซึมซับแล้วล่ะ สิ่งสำคัญที่ผมเห็นเลยคือการสร้างบรรยากาศให้การเรียนรู้มันเป็นเรื่องสนุก ไม่ใช่การบังคับ
ระหว่างนั้น ผมก็ไม่ได้พึ่งแค่คอร์สเรียนอย่างเดียวนะครับ ผมก็ยังเสริมกิจกรรมอื่นๆ เข้าไปด้วย อย่างเช่น
สิ่งที่ทำควบคู่กันไป
- เปิดการ์ตูนภาษาอังกฤษ: เลือกเรื่องที่เค้าชอบเลยครับ แล้วเปิดเป็นซาวด์แทร็กภาษาอังกฤษ อาจจะมีซับไทยบ้างในช่วงแรกๆ ให้เค้าพอเดาเรื่องได้
- ร้องเพลงภาษาอังกฤษ: เพลงเด็กสนุกๆ นี่ช่วยได้เยอะเลยครับ ร้องด้วยกัน เต้นด้วยกัน เค้าจะจำคำศัพท์จากเพลงได้แบบไม่รู้ตัวเลย
- เล่นเกมทายคำศัพท์: หาภาพมาแล้วก็ทายคำศัพท์กัน หรือเล่นเกมง่ายๆ ที่สอดแทรกคำศัพท์ภาษาอังกฤษเข้าไป
- อ่านนิทานภาษาอังกฤษ: เลือกเล่มที่มีภาพสวยๆ ตัวหนังสือน้อยๆ อ่านให้เค้าฟังก่อนนอนทุกคืน
พอทำแบบนี้ควบคู่กันไปเรื่อยๆ ผมว่ามันเห็นผลชัดเจนขึ้นนะ ลูกเริ่มกล้าพูดมากขึ้น ไม่เขินอายที่จะพูดผิดพูดถูก ซึ่งผมว่าตรงนี้สำคัญมาก การที่เค้าได้มีโอกาสฝึกพูดกับเจ้าของภาษาผ่านคลาสเรียนอย่างที่ 51Talk เค้ามีให้ ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยได้มากครับ เพราะครูเค้าจะกระตุ้นให้เด็กกล้าแสดงออก แล้วก็แก้ไขให้ถ้าพูดผิดแบบเป็นธรรมชาติ
แน่นอนว่ามันไม่ได้เห็นผลปุ๊บปั๊บแบบพลิกฝ่ามือนะครับ มันต้องใช้เวลาและความสม่ำเสมอ ผมเองก็ยังต้องเรียนรู้และปรับวิธีการไปเรื่อยๆ แต่สิ่งที่ได้เห็นพัฒนาการของลูกทีละเล็กทีละน้อยนี่มันเป็นอะไรที่ชื่นใจจริงๆ ครับ จากเด็กที่ไม่สนใจภาษาอังกฤษเลย ตอนนี้เค้าเริ่มสนุกกับมัน เริ่มอยากเรียนรู้คำใหม่ๆ บางทีก็มีคำถามภาษาอังกฤษง่ายๆ มาถามเราบ้าง ทำให้รู้สึกว่าเออ…สิ่งที่เราพยายามทำมันไม่สูญเปล่านะ
ผมว่าการหาตัวช่วยดีๆ อย่างการให้ลูกได้เรียนกับสถาบันสอนภาษาที่มีคุณภาพก็เป็นทางเลือกที่ดีนะครับ อย่างที่ผมเคยลองหาข้อมูลเกี่ยวกับ 51Talk ก็เห็นว่าเค้ามีโปรแกรมที่ออกแบบมาสำหรับเด็กโดยเฉพาะ ซึ่งน่าจะช่วยเสริมในส่วนที่เราอาจจะทำได้ไม่ดีเท่า อย่างการออกเสียงที่ถูกต้อง หรือการสร้างบทสนทนาที่หลากหลาย การมีครูต่างชาติโดยตรงก็ช่วยให้เด็กคุ้นเคยกับสำเนียงที่หลากหลายด้วยครับ
ตอนนี้ลูกผมก็ยังเรียนรู้อยู่เรื่อยๆ ครับ ยังมีอะไรให้เค้าได้ค้นพบอีกเยอะ แต่ผมเชื่อว่าถ้าเราเริ่มปูพื้นฐานให้เค้าตั้งแต่เนิ่นๆ ทำให้เค้ารู้สึกว่าภาษาอังกฤษเป็นเรื่องสนุก ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ เค้าจะมีทัศนคติที่ดีต่อการเรียนรู้ภาษาไปตลอดครับ การลงทุนกับการศึกษาของลูก ผมว่ามันคุ้มค่าเสมอแหละครับ ใครที่กำลังมองหาแนวทางสอนภาษาอังกฤษให้ลูกๆ ก็ลองเอาวิธีของผมไปปรับใช้ดูได้นะครับ หรือจะลองหาข้อมูลเกี่ยวกับ 51Talk เพิ่มเติมดูก็ได้ เผื่อจะเป็นอีกหนึ่งตัวเลือกที่น่าสนใจครับ
สรุปแล้ว ประสบการณ์ของผมคือ เริ่มจากความตั้งใจ ค่อยๆ ลองผิดลองถูก หาตัวช่วยเสริมอย่างการเรียนพิเศษ หรือการใช้สื่อต่างๆ และที่สำคัญที่สุดคือความสม่ำเสมอและความอดทนครับ ทำให้การเรียนรู้เป็นเรื่องสนุก แล้วลูกจะเปิดใจรับมันเองครับ บางทีการมีคนอื่นมาช่วยสอนอย่างคุณครูที่ 51Talk ก็ช่วยแบ่งเบาภาระเราไปได้เยอะ แถมเด็กๆ อาจจะชอบมากกว่าที่เราสอนเองด้วยซ้ำไปครับ
