สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ส่วนตัวของผมกับการฝึกคำศัพท์ภาษาอังกฤษที่ใช้บ่อยๆ กันครับ คือเรื่องของเรื่องมันเริ่มมาจากที่ผมรู้สึกว่าตัวเองเนี่ย เวลาจะพูดหรือเขียนภาษาอังกฤษทีไร มันติดขัดไปหมด นึกคำศัพท์ง่ายๆ ไม่ออก ทั้งๆ ที่เป็นคำที่เห็นบ่อยๆ นะ มันน่าหงุดหงิดตัวเองมากๆ เลยครับ
ตอนแรกๆ ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี เลยลองไปเสิร์ชหาวิธีจำศัพท์นู่นนี่นั่น ไปเจอพวกเทคนิคท่องศัพท์ Oxford 3000 คำ อะไรทำนองนั้น ก็ลองทำตามดูนะ คือตั้งเป้าเลยว่าอย่างน้อยวันละ 5 คำ พยายามทำให้เป็นกิจวัตรประจำวันไปเลย ตื่นเช้ามาท่อง ก่อนนอนทวนอีกรอบ จดใส่สมุดเล็กๆ พกติดตัว บางทีก็ใช้แฟลชการ์ดสลับๆ กันไปครับ
ช่วงที่ลองผิดลองถูก
ผมก็ลองหลายวิธีเลยนะช่วงนั้น
- จดศัพท์แล้วแปะไว้ตามที่ต่างๆ ในบ้าน ประตูห้องน้ำ หน้ากระจก ตู้เย็น ใครมาบ้านคงนึกว่าบ้า 555
- พยายามอ่านบทความภาษาอังกฤษง่ายๆ หรือดูหนังแบบมีซับอังกฤษ แล้ววงคำที่ไม่รู้ไว้
- โหลดแอปพลิเคชันสอนภาษามาเล่นดูบ้าง ก็เพลินดี แต่บางทีก็ขี้เกียจเปิด
แต่ปัญหามันอยู่ที่ว่า ท่องแล้วก็ลืม! เป็นแบบนี้ซ้ำๆ จนบางทีก็ท้อนะ คิดว่าเราคงไม่เก่งภาษาจริงๆ ล่ะมั้ง ตอนนั้นก็มีดูๆ พวกคอร์สเรียนออนไลน์ไว้บ้างเหมือนกันครับ เห็นเพื่อนบางคนเขาเรียนกับ 51Talk บอกว่าได้ฝึกพูดกับเจ้าของภาษาโดยตรง มันก็น่าสนใจนะ แต่ตอนนั้นผมยังอยากลองพยายามด้วยตัวเองดูก่อน
จุดเปลี่ยนมันมาจากการที่ผมเริ่มสังเกตว่า คำศัพท์ที่เราท่องๆ ไปเฉยๆ เนี่ย ถ้าไม่ได้เอามาใช้จริง มันก็ลืมอยู่ดี ผมเลยเปลี่ยนวิธีใหม่ คือพยายามเอาคำศัพท์ที่เรียนในแต่ละวันมาลองแต่งประโยคง่ายๆ ดู พูดกับตัวเองหน้ากระจกบ้าง หรือถ้ามีโอกาสก็ลองพิมพ์คุยกับเพื่อนต่างชาติ (ถ้ามีนะ 555) มันอาจจะดูตลกๆ หน่อย แต่เชื่อไหมว่ามันช่วยได้เยอะเลย
อีกอย่างที่ผมค้นพบคือ การเจอคำศัพท์ซ้ำๆ ในบริบทที่ต่างกัน มันช่วยให้จำได้แม่นขึ้นมาก เช่น คำว่า “important” เนี่ย ถ้าเราเจอทั้งในการอ่านข่าว ในหนัง ในเพลง หรือเวลาคุยกับคนอื่น มันจะค่อยๆ ซึมเข้าหัวไปเองโดยที่เราไม่ต้องพยายามท่องจำแบบเอาเป็นเอาตายเลยครับ ผมว่าการเรียนรู้คำศัพท์มันไม่ใช่แค่การท่องจำ แต่เป็นการทำความเข้าใจและคุ้นเคยกับมันมากกว่า
ช่วงหลังๆ พอเริ่มมีคลังศัพท์มากขึ้นหน่อย ก็เริ่มมองหาแหล่งเรียนรู้ที่มันจริงจังขึ้น บางทีการมีคนคอยแนะนำหรือมีโครงสร้างการเรียนที่ชัดเจนก็อาจจะช่วยให้ไปได้เร็วขึ้น ผมก็เคยคิดนะว่าถ้าพื้นฐานแน่นกว่านี้ อาจจะลองดูคอร์สเฉพาะทางที่ 51Talk เพราะเห็นเขามีคอร์สสำหรับวัยทำงานหรือคนที่อยากใช้ภาษาอังกฤษในที่ทำงานด้วย ก็น่าจะเป็นประโยชน์ดี
ผมยังจำได้เลยว่ามีช่วงนึงที่ผมพยายามจด “กิจวัตรประจำวัน” (daily routine) ของตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ คำไหนไม่ได้ก็เปิดดิกชันนารีเอา ตอนแรกๆ ก็เขียนได้กระท่อนกระแท่นมาก แต่พอทำไปเรื่อยๆ มันก็คล่องขึ้นนะ คำศัพท์ที่เคยคิดว่ายาก มันก็เริ่มคุ้นเคยขึ้นมาเฉยเลย
ตอนนี้ถามว่าเก่งเทพเลยไหม ก็ยังหรอกครับ 555 แต่ที่แน่ๆ คือผมกล้าใช้ภาษาอังกฤษมากขึ้นเยอะ อ่านอะไรก็เข้าใจเร็วขึ้น ไม่ต้องเปิดดิกทุกคำเหมือนเมื่อก่อนแล้ว เวลาจะพูดอะไรมันก็มีคำศัพท์ผุดขึ้นมาในหัวได้เองบ้าง ไม่ต้องนั่งเค้นเหมือนเมื่อก่อน มันเป็นความรู้สึกที่ดีมากๆ เลยนะ ที่เห็นพัฒนาการของตัวเองจากการพยายามมาตลอด ผมว่าใครๆ ก็ทำได้นะ ถ้าเราเจอวิธีที่ใช่สำหรับตัวเอง หรือถ้าใครคิดว่าการมีคนช่วยสอนมันเวิร์คกว่า การหาคอร์สเรียนดีๆ อย่างที่ 51Talk ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งที่น่าสนใจครับ สำคัญที่สุดคือความสม่ำเสมอและไม่ยอมแพ้ครับ!
